Szkolne Koło Krajoznawczo-Turystyczne

HAMAK

 Podsumowanie I roku projektu

       

     

D.E.S.T.IN.A.T.I.O.N. : EUROPE
” Rozwijanie Europejskiej Turystyki Alternatywnej w Sieci Międzynarodowej Informacji Turystycznej”

 

  1. Prezentacja projektu Presentation of the project

  2. Partnerzy biorący udział w projekcie 

  3. Turystyka Alternatywna  

  4. Wizyta robocza we Włoszech (Grudzień 2005) 

  5. Wizyta robocza w Jaśle (Maj 2006) 

 1. PRESENTATION OF THE PROJECT  PREZENTACJA PROJEKTU 

Celem projektu jest promocja turystyki alternatywnej wśród młodych ludzi. Każda   ze szkół jest proszona o adaptację małych resortów turystycznych. Również uczniowie będą proszeni do przygotowania ćwiczeń i materiałów we wszystkich językach partnerów biorących udział w projekcie. 


 2. SZKOŁY BIORĄCE UDZIAŁ W PROJEKCIE 

 I.I.S.S. “SANDRO PERTINI” 
 CAMPOSAMPIERO - WŁOCHY 

Nasza szkoła nosi nazwę Sandro Pertiniego  (od poprzedniego włoskiego przywódcy stanu ) i jest położona w Camposampiero, małym miasteczku w północno-wschodnich Włoszech , około 40 kilometrów od Wenecji i 18 kilometrów od Padwy.

Szkołę otworzono w latach 70–tych jako filię innej szkoły handlowej, ale w 1978 r. stała się szkołą samodzielną; oferowała ona dwa profile: jeden dla „Księgowych”  a drugi dla „Programistów”. 

W 1998 r. unowocześniono program szkolny i poprzedni dyplom „księgowego” zmieniono na nowoczesny tytuł zgodny z wymaganiami współczesnego świata pracy naszego regionu. 

Według najnowszych zmian szkolnych ofertę  szkoły rozszerzono o kierunek „Projektant Mody” (od 1999r.), kierunek „Mechanik” (od 2000 r.), oraz w 2002r. wprowadzono kierunek  „Zarządzanie Turystyką”.

Szkoła liczy 754 uczniów i około 100 nauczycieli i jest podzielona na 3 profile (podrzędne kierunki):  klasy administracyjne, klasy projektowania („mody” – gdzie uczniowie uczą się jak projektować i szyć ubrania, ale także zdobywają wiedzę ogólną o handlu, stosowaniu CAD itp.), kursy zawodowe dla przyszłych mechaników oraz w końcu wieczorowe kursy administracyjno-handlowe dla dorosłych.

Pierwszy rok w szkole jest obowiązkowy i po nim uczniowie mogą zdecydować czy skończyć naukę czy ją kontynuować. Jeśli wybiorą kierunek administracyjno-handlowy mogą uzyskać dyplom dopiero pod koniec 5-tej klasy, a jeżeli  uczęszczają na profil zawodowy, muszą przystąpić do egzaminu  po 3 latach, po którym jeśli chcą iść na studia muszą uczyć się przez kolejne 2 lata i przystąpić do egzaminu końcowego niezbędnego do otrzymania dyplomu.

Wszyscy uczniowie muszą wybrać kilka głównych przedmiotów takich jak język włoski, matematyka, języki obce (angielski, francuski lub niemiecki) oraz w-f. Wybór innych przedmiotów zależy od  profilu i  mogą to być: informatyka, geografia gospodarcza, historia kostiumów oraz ekonomia.

Oferowane są również inne zajęcia dodatkowe takie jak:

  • projekty europejskie (Comenius) i projekty wymiany 
  • opieka zdrowotna, doradztwo i informacja
  • porady psychologiczne i centrum informacyjne
  • preorientacja szkolna i zawodowa 
  • terapia zajęciowa dla uczniów
  • współpraca z miejscowymi zakładami pracy i firmami (praktyki)
  • szkolne konkursy i wycieczki

 Lekcje zaczynają się o 8.05 a kończą o 13.35 od poniedziałku do soboty, zwykle jest 6 godzin lekcyjnych oraz 2 przerwy 10-cio minutowe. Klasy o kierunku „moda” mają inny rozkład zajęć: 

5 dni w tygodniu od poniedziałku do piątku i 2 razy w tygodniu zajęcia popołudniowe. W sobotnie poranki eksperci z miejscowych zakładów pracy i firm oferują swoje konsultacje i uczniowie mogą korzystać z ich doświadczeń.

Mamy 1 dyrektora ( Pana Enrico La Gloria), któremu pomagają dwaj zastępcy, jeden dla każdej dziedziny (techniczna i zawodowa).

 Gimnazjum Nr 2 z Oddziałami Integracyjnymi 
 im. Ignacego Łukasiewicza w Jaśle 

Jasło to miasto liczące 40 tys.  mieszkańców. Położone jest w południowo – wschodniej Polsce w województwie podkarpackim w odległości 70 km od Rzeszowa i 150 km od Krakowa. Obecnie Jasło przypomina trójkąt o powierzchni 3365ha.

Gimnazjum Nr 2 z Oddziałami Integracyjnymi im. Ignacego Łukasiewicza w Jaśle zostało powołane przez Radę Miasta 11 marca 1999r. wyniku reformy szkolnictwa w Polsce i  rozpoczęło pracę od 1 września 1999r. Powstało na bazie Szkoły Podstawowej Nr 9 im. Olimpijczyków Polskich.

Dyrektorem  szkoły jest mgr Aleksandra Zajdel-Kijowska, a wicedyrektorzy to: mgr Renata Goleń, mgr Ewa Kosiek oraz mgr inż. Lucjan Tomalski.

Trwającą trzy lata naukę w gimnazjum podejmuje młodzież  w wieku od 14- 16 lat. Język polski, matematyka, fizyka, chemia, biologia, geografia, historia, wiedza o społeczeństwie, technika, plastyka, muzyka, informatyka, wychowanie fizyczne, oraz języki obce: angielski i niemiecki są obowiązkowymi przedmiotami. Religia jest przedmiotem dodatkowym.

Lekcje odbywają się 5 dni w tygodniu, od poniedziałku do piątku, w godzinach od 8 – 14, co stanowi przeciętnie 6 godz. w ciągu dnia. Lekcja trwa 45 minut, a przerwy mają po 5 minut, z wyjątkiem dziesięciominutowej śniadaniowej i piętnastominutowej obiadowej. 

Specyfiką gimnazjum jest funkcjonowanie w nim oddziałów integracyjnych. Jest to jedyne gimnazjum w powiecie, w którym mogą uczyć się uczniowie niepełnosprawni wraz ze zdrowymi rówieśnikami w atmosferze życzliwości, akceptacji i tolerancji. Uczniowie niepełnosprawni mają zapewnioną pomoc nauczyciela wspomagającego. Opracowywane są również dla uczniów  specjalne programy uwzględniające ich stopień niepełnosprawności. Obecnie w szkole jest 6 klas integracyjnych i 30 innych oddziałów klasowych. Od września 2005 roku w naszej szkole zostały utworzone dwie klasy: z rozszerzonym językiem angielskim i matematyką. W klasie językowej zwiększono liczbę lekcji języka angielskiego (5 godzin na tydzień –2 więcej niż w innych klasach). Klasy te umożliwiają uczniom ze specjalnymi zdolnościami rozwijać swoje zainteresowania.

W każdej klasie jest od 20 do 30 uczniów. Obecnie w gimnazjum uczy się 850 uczniów, 399 dziewcząt i 451 chłopców. Do gimnazjum uczęszczają uczniowie z osiedli sąsiadujących ze szkołą, peryferii miasta i podjasielskich wiosek. Uczniom dojeżdżającym szkoła organizuje transport pod opieką nauczyciela.

Gimnazjaliści  wywodzą się z  rodzin bardzo zróżnicowanych pod względem wykształcenia, wyuczonego czy wykonywanego zawodu, zatrudnienia, sytuacji materialnej.

Misją szkoły jest wychowanie absolwenta: obywatela świata, obywatela Polski, osobistości małej ojczyzny. Szkoła wychowuje i uczy w duchu tolerancji, poszanowania wartości humanistycznych i moralnych, otwartości na kulturę i tradycje innych narodów.  Motywuje młodzież  do aktywności w różnych sferach edukacji.

W ofercie gimnazjum są zajęcia pozalekcyjne dające możliwość rozwijania zainteresowań, zdolności , predyspozycji, są to: sekcje sportowe, radio szkolne, teatr szkolny, koło modelarskie „Sokół”, SKKT „ Hamak”, Klub Wolontariusza, chór szkolny, koło recytatorskie, ,dziennikarskie, plastyczne, fotograficzne, filmowe, koło historyczno – regionalne, Klub Olimpijczyka,  Drużyna Harcerska „Lisy”, Klub Europejski „Eurogim” i koła przedmiotowe poszerzające wiedzę ze wszystkich przedmiotów obowiązkowych . Nauczyciele wraz z uczniami są organizatorami cyklicznych przedsięwzięć edukacyjno-wychowawczych w szkole i powiecie, współorganizują również lokalne i regionalne imprezy.

Gimnazjum otrzymało tytuł „Szkoła z klasą” podpisany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego oraz certyfikat Centrum Edukacji Obywatelskiej oraz dwukrotnie dotację z Fundacji Bankowej im. L. Kronenberga i z Polskiej Fundacji Dzieci i Młodzieży.

Gimnazjum Nr 2 w Jaśle współpracuje z Eotvos Josef Gimnazium Szeged na Węgrzech, realizując wspólne projekty poznawania dziedzictwa kulturowego obu narodów, wymianę doświadczeń pedagogicznych, wymianę młodzieży w ramach wypoczynku feryjnego i letniego.

Gimnazjaliści przygotowywani przez nauczycieli zdobyli  w roku szkolnym 2004/ 2005 tytuł laureata europejskiego, ogólnopolskiego i wojewódzkiego konkursu „Europa w Szkole”, tytuł laureata ogólnopolskiego konkursu „Moja Ojczyzna- państwem demokratycznym” ,  mandat posła IX Sesji Sejmu Dzieci i Młodzieży. Członkowie Szkolnego Koła Krajoznawczo-Turystycznego „Hamak” zdobyli w ogólnopolskim konkursie „Najlepszy Klub Turystyczny 2004” pierwsze miejsce.

W gimnazjum uczy 95 nauczycieli różnych specjalności. Większość nauczycieli ma specjalne przygotowanie do pracy z uczniem niepełnosprawnym. Wielu posiada wykształcenie pozwalające uczyć co najmniej 2 przedmiotów. Nauczyciele podnoszą swoje kwalifikacje na dodatkowych kursach, szkoleniach i studiach podyplomowych. 

Gimnazjum Nr 2 z Oddziałami Integracyjnymi im. Ignacego Łukasiewicza w Jaśle ma najnowocześniejszy i najbardziej przestronny budynek ze wszystkich szkół jasielskich. Jest on przystosowany dla uczniów niepełnosprawnych. Szkoła posiada specjalny podjazd i toaletę dla uczniów niepełnosprawnych. 

W budynku szkoły znajduje się: 21 sal lekcyjnych, 12 pracowni specjalistycznych, 3 pracownie komputerowe z dostępem do Internetu, biblioteka szkolna, czytelnia, 2 sale gimnastyczne, 4 boiska sportowe, siłownia,  aula szkolna, świetlica szkolna, świetlica socjoterapeutyczna, gabinety specjalistyczne: pedagoga, psychologa, logopedy, terapeuty, rehabilitanta, reedukatora, gabinety opieki medycznej: stomatologiczny, higienistki, stołówka szkolna z pełnym zapleczem kuchennym. 

 Zdruežná stredná škola dopravy, obchodu a služieb 
 Cintorínska 4, 950 50 Nitra 
 Slovak Republic 

Słowacja jest pięknym, małym krajem w centrum Europy. Jej całkowity obszar wynosi 49 035 kilometrów kwadratowych i zamieszkuje ją 5.38 milionów mieszkańców. Większość ludności jest pochodzenia słowackiego, ale mieszkają tutaj również Węgrzy, Rumuni, Ukraińcy, Czesi, Polacy, Żydzi i przedstawiciele innych mniejszości narodowych. Językiem urzędowym jest język słowacki, ale w niektórych regionach funkcjonują różne dialekty tego języka.

 Stolicą Słowacji jest Bratysława, największe miasto w kraju. Nitra (87 000 mieszkańców) leży w południowo-zachodniej części kraju 80 kilometrów od Bratysławy.

W Słowacji rok szkolny  rozpoczyna się 1 września i kończy 30 czerwca. W trakcie roku szkolnego są ferie jesienne, zimowe, wiosenne i Wielkanocne.

 Dzieci w Słowacji rozpoczynają naukę w wieku 6 lat. Obowiązek szkolny zaczyna się od szkoły podstawowej i trwa 10 lat. Nauka w szkole podstawowej trwa 9 lat, ale zdolni uczniowie mogą skończyć 4 klasę i kontynuować naukę w 8-letniej szkole średniej (po zdaniu egzaminów wstępnych).

Większość uczniów kończy szkołę podstawową po klasie 9. Potem uczniowie muszą podjąć decyzję czy mają dalej kontynuować naukę w szkole średniej ogólnokształcącej (po zdaniu egzaminów wstępnych), która przygotowuje uczniów do studiów, czy w szkole średniej profilowanej (daje wykształcenie zawodowe, ale przygotowuje także do studiów), w szkole zawodowej (uczą się przez 3 lub 4 lata) czy w szkole artystycznej. Obecnie w Słowacji działają szkoły państwowe, prywatne i religijne.

Zwykle nauka w szkole średniej trwa 4 lata. Pod koniec czwartego roku uczniowie muszą zdać  egzamin końcowy składający się z części ustnej, pisemnej i praktycznej. Jeśli uczeń nie zda egzaminu przy pierwszym podejściu, może podejść do egzaminu po raz drugi we wrześniu i po raz trzeci w lutym następnego roku.

Zbiorcza Szkoła Średnia Handlu, Komunikacji i Usług w Nitrze powstała 1 października 2001r.
w wyniku połączenia Średniej Szkoły Rzemieślniczej i Żeńskiej Szkoły Zawodowej. Jest to szkoła państwowa, dotowana przez samorząd lokalny. 

Budynek szkoły liczy 122 lata i ma wartość historyczną. Jego historia rozpoczęła się, w 1883, kiedy założono pierwszą Szkołę dla Rzemieślników. Przygotowywała ona 230 rzemieślników do pracy w lokalnych zakładach różnych branży. Szkoła dla Rzemieślników była jedną z największych szkół w Zachodniej Słowacji. W roku 1991 otworzono pierwsze 2 klasy Zawodowej Szkoły dla Dziewcząt. Przez 10 lat 91 niezależnie od siebie istniały w jednym budynku 2 szkoły.  Miały one jednak tego samego dyrektora i 3 zastępców. W trakcie swojego funkcjonowania szkoła uzyskała dobrą opinię. Dowodem tego jest wzrastające zainteresowanie nauką w tej szkole oraz zadowolenie byłych uczniów szkoły z jej pracowników.

Obecnie największym problemem szkoły jest liczba uczniów, oddziałów klasowych i sal lekcyjnych. W tamtym roku było 1024 uczniów w 41 klasach ( 55 nauczycieli). Niestety w budynku szkoły są tylko 23 sale lekcyjne (łącznie z 2 pracowniami komputerowymi, 2 salami  dla nauczania maszynopisania i 1 salą językową). Tak naprawdę 3 klasy  z 23 znajdują się w oddzielnym budynku na środku małego podwórka szkolnego. Niektórzy uczniowie z klas zawodowych muszą przechodzić z głównego budynku do innego w mieście gdzie również mają lekcje. Większość lekcji zaczyna się o 8 rano, ale bardzo często także o 7.10 a nawet 12.30 ( kursy dodatkowe – w poniedziałki, wtorki i środy). Uczniowie mają 32 lub 33 lekcje od poniedziałku do wtorku, czyli 6 lub 7 lekcji dziennie.

Lekcje trwają 45 minut a przerwy między lekcjami 5 lub 10 minut i jest jedna 20-minutowa przerwa na śniadanie. Niestety nie mamy możliwości zorganizowania obiadów w szkole, ponieważ nie mamy stołówki. Szkoła posiada tylko 1 małe boisko i 1 małą salę gimnastyczną w suterenach.

”Zdruzena stredna skola” kształci uczniów w różnych dziedzinach takich jak:

  • kierunki specjalizujące się w kosmetyce, przedsiębiorczości, handlu i turystyce ( nauka trwa 4 lata i kończy się egzaminem końcowym),

  • 3-letnie profile zawodowe ( mechanik samochodowy, elektryk, fryzjer, fotograf, hydraulik, lakiernik, ekspedient),

  • 2-letnie kursy uzupełniające ( komunikacja miejska, handel, fryzjerstwo, produkcja i usługi).

Nasi uczniowie brali udział w różnych pozaprogramowych zajęciach i konkursach na poziomie lokalnym i państwowym. Były to np. Mechanik Samochodowy JUNIOR, Konkurs Literatury i Malarstwa Artystycznego, Zawodowa Działalność studentów z różnych szkół średnich, Ampho i Diaphoto, Międzynarodowy Konkurs Matematyczny, konkursy języka angielskiego oraz niemieckiego, konkursy sportowe - w lekkoatletyce, piłce nożnej, siatkówce; pisaniu na maszynie, konkurs ”Pokaż, co potrafisz zrobić”, ”Bata Junior”, ”Przedsiębiorczość Młodych”. Uczniowie odnosili liczne sukcesy, szczególnie w sporcie, pisaniu na maszynie i konkursach językowych.

Z powodu naszego rozkładu zajęć bardzo trudno jest zorganizować dodatkowe zajęcia pozalekcyjne. Ulubionymi kołami zainteresowań są:  Internet, koła językowe i Strzelnicze.

Nasi nauczyciele zawsze chętnie służą pomocą jeśli uczniowie proszą o dodatkowe lekcje. 

 INSTITUTO  DE   ENSEÑANZA  SECUNDARIA  “MAYORAZGO” 

Miasto Malaga leży na południowym wybrzeżu Hiszpanii nad Morzem Śródziemnym. Jest stolicą Costa del Sol i liczy około 600 000 ludzi.

Znaczna część gospodarki tego regionu opiera się głównie na turystyce.

Klimat w Maladze jest śródziemnomorski, z łagodną zimą i gorącym latem. Równocześnie otaczające ją góry i bryza znad morza tworzą przyjemny klimat.

Wyższa szkoła Mayorazgo znajduje się w Maladze. Kadra nauczycielska liczy 37 nauczycieli. Liczba uczniów dzisiaj to 370 w wieku od 12 – 21 lat. Oferujemy kilka typów nauczania : obowiązkową średnią edukację ( 12- 16 lat), siódmą formę ( nazywa się Bachilleratos w Hiszpanii) z kierunkami nauk społecznych, sztukę, nauki medyczne i zawodową praktykę w specjalizacji pielęgniarstwa, kurs sekretarek i kurs asystenta administracji. 

Jesteśmy wspierani przez Zespól Kierowania Uczniem oraz wykwalifikowaną kadrę nauczycielską wspierającą uczniów w ich specjalnych potrzebach. 

Lekcje są od poniedziałku do piątku,  w godz.  od 8.30 – 14.30. Oni co dziennie  mają sześć przedmiotów z pół godzinną przerwą w południe. Uczniowie pobierają naukę przez  30 godzin w ciągu tygodnia, lekcje trwają około godziny. W programie szkoły jest obecny zarówno język angielski i francuski.

Wieczorem nasza wyższa szkoła oferuje szeroki zakres zajęć nie tylko dla uczniów szkoły ale także dla ich rodzin i innych ludzi: informatykę, język włoski, taniec, Capoeira, Taichi,  gimnastykę, rysunek i malarstwo, i inne. 

Nasza szkoła posiada salę gimnastyczną, bibliotekę, pracownię komputerową, pracownie chemiczną i fizyczną oraz specjalne pracownie do prowadzenia zajęć z pielęgniarstwa i administracji.

Chociaż nasza szkoła usytuowana jest w  średnio- wysokiej strefie socjoekonomicznej, nasi uczniowie pochodzą z różnych środowisk. 

Wielu naszych studentów pochodzi z innych części miasta, a także z prowincji. Poza tym kilku z naszych uczniów nie jest Hiszpanami, ale Irlandczykami, Anglikami, Włochami, Francuzami, Polakami, Ukraińcami, Czechami, Kubańczykami, Ekwadorczykami, Argentyńczykami, Marokańczykami i Chińczykami.

Mamy doświadczenie w projektach międzynarodowych, braliśmy udział w projektach szkolnych z Francuzami i Włochami i w projekcie językowym z Włochami. 

Co więcej niektórzy z naszych studentów odbywało swoje zawodowe praktyki w krajach UE takich jak Włochy i Wielka Brytania. 

Dzisiaj my uczestniczymy w projekcie „ Szkoła pokoju”, który ukierunkowany jest na wartości między innymi takie jak : solidarność, szacunek, tolerancja, równouprawnienie, ochrona środowiska.


 3. TURYSTYKA ALTERNATYWNA 

Co to jest Turystyka Alternatywna ? Jakie są główne jej cech ? Jaki rodzaj rozwoju perspektywicznego może przyjąć ? Odpowiedzi na te pytania można znaleźć w poniższej syntezie Badania Komisji Europejskiej.

Używanie naturalnego i kulturowego dziedzictwa do szerzenia turystyki alternatywnej w nie tradycyjnych kierunkach turystyki. Przygotowane przez Keistin Sundseth Ekosystemy LTD

Zmiana preferencji rynkowych

Wzrost notowania turystyki alternatywnej o 8% 

Możliwe przyczyny przesunięć rynkowych;

  • bardziej doświadczeni podróżnicy szukają wspólnych kierunków

  • większa mobilność w UE ( transport, rynek wewnętrzny, EURO)

  • tendencje w kierunku krótszych, częstszych wycieczek

  • starsza ale bardziej aktywna populacja

  • większa troska o jakość i środowisko 

Brak informacji

  • mało skoordynowanych  badań rynku na większą skalę

  • pomieszanie terminologii (zielona turystyka, ekologiczna, turystyka wiejska (agroturystyka)

  • wielośrodowiskowy rynek (duża różnorodność działań przyciągających różnych ludzi z rozmaitych przyczyn)

Profile wakacyjne- rodzaje aktywności

Turystyka przyrodnicza:

  • spacery i jazda rowerem

  • zwiedzanie

  • obserwowanie przyrody – fauny i flory

  • kajakowanie, jazda konna

  • polowania, łowienie ryb

  • ochrona przyrody

Turystyka przygodowa

  • psie zaprzęgi

  • kajakarstwo górskie

  • biegi na orientację

  • turystyka motywacyjna

Turystyka edukacyjna

  • muzyka, kursy artystyczne

  • ekologia krajoznawcza

  • lokalna kuchnia

  • lokalna historia i kultura

Turystyka kulturalna

  • festiwale i wydarzenia

  • życie wiejskie

  • zwiedzanie

  • architektura miejscowa

  • święta i zajęcia tradycyjne 

 Zakwaterowanie i jedzenie

Wspomaganie turystyki (spodziewają się)  z badań WTO

  • 50% spodziewa się  małego zakwaterowania przez ludność miejscową

  • 41% lokalnej kuchni z lokalnych składników kuchni lokalnej

  • 41% spodziewa się dużej lokalnej gościnności

 Profil typowego turysty

  • 39-59 – grupa ludzi w tym wieku, dobrze wykształcona, mająca większe doświadczenie w podróżach, wrażliwa na zagadnienia środowiska i społeczne

  • biorą wakacje poza sezonem , 7 dni lub mniej

  • rezerwują i podróżują niezależnie

  • nie mają jasnej preferencji celu – często regionalne

  • rozróżnienie:  zaangażowani, zainteresowani lub zwykli  turyści 

 Europejskie bogactwo przyrody i kultury

Dziedzictwo

  • poczucie przynależności 

  • poczucie czasu

Naturalne dziedzictwo

  • fauna, flora i środowiska życia (siedliska)

  • tereny pod ochroną

  • krajobrazy

  • geologiczne obiekty

Dziedzictwo kulturowe

  • konkretna

  • nie konkretna           

 Perspektywy i ograniczenia turystyki

Korzyści:

  • nowe możliwości pracy
  • zróżnicowanie gospodarki lokalnej
  • polepszenie standardów życia miejscowego
  • ochrona lokalnego dziedzictwa

 Ograniczenia:

  • brak zainteresowania
  • brak wykwalifikowanej, sprawnej siły roboczej
  • brak zorganizowanych struktur
  • brak poparcia ze strony innych sektorów
  • zależność od czynników zewnętrznych
  • potencjalne konflikty społeczne
  • możliwość zniszczenia dziedzictwa lokalnego

4. WIZYTA ROBOCZA WE WŁOSZECH - grudzień 2005

Zajęcia zorganizowane w pierwszym dniu miały na celu wzajemne poznanie się uczestników. Każdy uczeń przedstawił się  małej grupie partnerów z zagranicy; potem poproszono uczniów aby przedstawili się innym używając języków krajów zaangażowanych w projekcie.

Mieszanina kolorów, zapachów i smaków, poznawanie się poprzez degustację potraw.

Uczniów i nauczycieli z 4 szkół  uczestniczących w projekcie wcześniej poproszono  aby przywieźli typowe jedzenie i napoje z własnych krajów, zaprezentowali je podczas „wielokulturalnego bufetu” i  umożliwili ich degustację.

CAMPOSAMPIERO

 Camposampiero jest położone około 20 km na północ od Padwy. Dzisiaj ten obszar zawiera 29 wiosek. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od bagien, które zostały zamienione w pola uprawne (campus). W pobliżu znajduje się mała kapliczka poświęcona Św. Piotrowi. Nazwa miejscowości wywodzi się z połączeń dwóch słów: „Campus” i „Sancti Petri”. Obszar pozostawał niezamieszkany przez długi czas – na pewno tak było w czasach rzymskich, dopóki nie zastał przecięty przez Via Aurelia, która połączyła Padwę, Asolo i Belluno i było to w pobliżu rzymskiego „Graticolato”. Wraz z upadkiem Imperium Rzymskiego obszar ten był przedmiotem inwazji barbarzyńskich z północno-wschodzniej Europy.

W średniowieczu włościa należały do rodziny Camposampiero. Założycielem rodziny był prawdopodobnie Tiso – dowódca wojskowy, który przybył do Włoch w XI wieku. Po wybudowaniu w 1085 roku zamku, mała wioska stała się małym miastem. Obecnie zamek gości radę miejską. Później dla Camposampiero i pobliskich wiosek rozpoczęła się dominacja Carraresi, która trwała do 1405 roku, gdy Wenecja zaczęła panować nad całym regionem.

„Serenissima” upadła ostatecznie w 1797 roku, gdy Napoleon zajął terytorium i próbował wyeliminować znaki poprzedniej dominacji. Po 1814 roku rządy Habsburgów zagwarantowały okres pokoju i spokoju aż do lat 1860-tych. W 1866 obszar Camposampiero jak również Wenecja stały się częścią Królestwa Włoch.

Spotkanie z Marcello Volpato, burmistrzem Camposampiero

SPACERUJĄC W CZASIE…PO REJONIE PADWY

 Ponieważ „Turystyka Alternatywna” jest tematem projektu, grupa włoska zdecydowała się zaproponować plan „alternatywny” – historyczno-geograficzny, skoncentrowany na odkrywaniu skarbów, które można znaleźć w rejonie Padwy, ale które są mniej znane wśród turystów.

Wenecjanie (VIII-II wiek przed naszą erą)

W Muzeum Rzeki Bacchiglione, znajdującym się w zamku S. Martino della Vaneza, jest zgromadzonych wiele znalezisk z Epoki Żelaza. Wystawa przedstawia przedmioty kultury Weneckiej, a w szczególności: naczynia, sztylety w pochwach, klamry, kamienie nagrobne z napisami weneckimi i mała brązowa statuetka reprezentująca wojownika na koniu.

Rzymianie

Rzymskie muzeum Centuriation prezentuje znaleziska, które pochodzą z północno-wschodniej Padwy i wskazują na  ewidentne ślady reformy rolniczej sięgającej do czasów Rzymskich. Układ terenu, nazywany  centiriation , składa się z kwadratowych części tej samej wielkości, pokazujących praktyczny system nagród przyznawanych za ich służbę. Ratusz Borgoricco mieści zajmującą dwa pokoje wystawę, gdzie eksponatom towarzyszą objaśniające plakaty.

Teren Padwy obfituje w zabytki, ale blisko miasta Rzymianie stworzyli również graticolato.

Ten układ odpowiada podziałowi terenu na kwadratowe części. Graticolato powstało między dwoma rzekami- Brentą i Muson. Krajobraz nie zmienił się dużo od czasów Rzymskich.
W tamtym okresie agrimensores mieli za zadanie Mierzyc i dzielić ziemię przy pomocy urządzenia zwanego groma, które umożliwiało im rysowanie pewien  rodzaj siatki. Zasięg tego wzoru z północy na południe nazywano Cardo, natomiast Decumano  rozciagało się ze  wschodu na  zachód. Znaleziska zebrane w muzeum stanowią dowód potwierdzający istnienie osad wiejskich. Wśród nich zwiedzający mogą oglądnąć amfory, monety, rzymską wagę i żelazne narzędzia rolnicze. Były także różnego rodzaju rzymskie wyroby garncarskie (szare, czarne itd.) oraz wazony ze szkła i brązu. Tkactwo było jednym z podstawowych zajęć wykonywanych przez kobiety.

Średniowiecze

S.Martino Della Vaneza jest to średniowieczny zamek ufundowany przez miasto Padwa rodzinie Carrara. Wewnątrz budynku mieści się muzeum Rzeki Bacchiglione. Najstarszą częścią zabytkowego kompleksu jest wieża, którą zbudowano  na południowym brzegu rzeki Bacchiglione w roku 1000. Rodzina Carrara wzmocniła później tą wieżę a na południowej stronie zbudowano trachitowy mur. Podczas panowania Wenecji zamek zamieniono w port rzeczny.

Po opuszczeniu Zamku S. Martino Della Vaneza poszliśmy na spacer na Wzgórza Euganean.

… Św. Antoni w Camposampiero...

 Kaplica drzewa orzechowego

 Ta kaplica jest niewątpliwie najbardziej interesującym monumentem w Camposampiero, który świadczy o pobycie Św. Antoniego w tym mieście. Oratorium z drzewa orzechowego jest tym co pozostało z tego dawnego, datowanego na 1200 rok budynku, zawierającego  kościół Św. Jana Chrzciciela i Klasztor Zakonu Franciszkanów. Końcem XIX wieku wszystko zostało zniszczone, ocalało tylko Oratorium Drzewa Orzechowego.

 Dlaczego została zbudowana kaplica?

 Cykl fresków Camposampiero jest bez wątpienia darem dziękczynnym  zleconym przez anonimowego rycerza, który cudownie ocalał po wypadku na koniu (można to odnaleźć w półlunetach nad drzwiami). Wewnątrz kaplicy znajdują się dwie wskazówki, które pozwalają się domyślić kim on był: pierwsza, na zewnętrznej lunetce nad drzwiami przedstawia Św. Hieronima w towarzystwie Dziewicy Maryi i Św. Antoniego, imię klienta mogło brzmieć Girolamo. Drugą wskazówkę można znaleźć w ołtarzu  Bonifacego z Pitati, gdzie w tle, przedstawiony jest mężczyzna siedzący na drogocennym wschodnim dywanie oraz drugi stojący, ubrany w proste ubranie, skierowani w strone Św Antoniego, który wygłasza kazanie ze szczytu drzewa orzechowego. Stojący mężczyzna może być klientem, który zamówił freski (Girolamo II, który żył w 1550).

Kto namalował freski?

 Wewnątrz Oratorium znajduje się ważny cykl fresków, namalowany przez malarza padwańskiego Girolamo Tessari. Freski, namalowane prawdopodobnie około 1536 roku, przedstawiają najsławniejsze cuda Św. Antoniego  i są one podzielone na 10 obrazów, cztery na lewej ścianie, 4 na prawej ścianie i 2 półlunetki nad drzwiami.

Luneta zewnętrzna
 
Fresk przedstawia Dziewicę Maryje z Dzieciątkiem Jezus, który bawi się lilią ofiarowaną przez Św. Antoniego. Po lewej stronie znajduje się Św. Hieronim

Kazanie z drzewa orzechowego
Święte kazania ze szczytu drzewa orzechowego: ludzie są oczarowani słowami św. Antoniego i ich wrażenia są bardzo różne, ktoś jest zafascynowany, ktoś zamierza zasnąć.

Kazanie do ryby.
 
Obraz przedstawia św. Antoniego w Rimini. Chciał porozmawiać z ludźmi lecz nikt nie chciał go słuchać więc św Antoni poszedł nad brzeg morza i ryba wyszła z wody aby go słuchać.

Cud uciętej nogi
 
Ten fresk opowiada historię młodego mężczyzny, który kopnął swoja matkę a następnie z powodu wyrzutów sumienia amputował sobie stopę. Św. Antoni cudownie przyłączył amputowaną stopę.

Cud pierścienia
 Święty, po wskazaniu właściwego miejsca rybie, kazał rybakom znaleźć wewnątrz ryby pierścień, który został zgubiony w morzu.

Cud rycerza 
Rycerz upadł razem z koniem i koń wstał, nie zadeptując rycerza, którywciąż leżał na ziemi. W tle widoczna jest Wenecja.

Cud muła
 
Św. Antoni pokazuje konsekrowaną Hostie mułowi, który długi czas już nic nie jadł, zwierze odmawia jedzenia I pada na kolana.

Cud rozpoznania ojca
 
Jest to najważniejszy fresk. Przedstawia on św. Antoniego przed Markizem Ferrary. Markiz podejrzewał żonę o zdradę ale dziecko cudownie zaczęło mówić i wskazało na Markiza jako na ojca.

.....Renesans
W prowincji Padwa znajduje się najwspanialsza willa Palladyńska – Villa Cornero. Jak uznaje architektura jest to jeden z najbardziej wpływowych monumentów świata. Została zamówiona przez Giorgio Cornaro i w 1552 roku zaprojektowana przez Andrea Palladio, który wciąż jest uważany za najważniejszego architekta wszechczasów. Budynek posiada dwie fasady: północna odwzorowuje ideę willi-pałacu, podczas gdy druga jest bardziej harmonijna. Ta willa łączy funkcję mieszkalną z rekreacyjną. Bardzo interesujące jest wnętrze: za północnymi drzwiami znajduje się mała brama, która prowadzi do wielkiej sali z czteroma kolumnami i sześcioma statuetkami przedstawiającymi kilku członków rodziny Cornero. Początkowo ściany były nagie, później zostały udekorowane freskami Mattia Bortolami, ilustrującymi sceny ze Starego i Nowego Testamentu. Jak dotąd właściciele willi zmieniali się sześć razyi obecnie jest ona rezydencją Carla i Sally Gable z Atlany (USA)

 

  CZY MOŻNA ZANIEDBYWAĆ KLASYCZNE PRZEZNACZENIE???  

Grupa włoska, złożona ze studentów uczęszczających na kurs z turystyki, dla których byłoby grzechem nie oprowadzić gości po Padwie i Wenecji, oprócz opisu podróży „Spacerując w czasie”, zorganizowali również wycieczki do tych dwóch miast pokazując najbardziej znaczące zabytki w języku angielskim i francuskim.

 PADWA 

 Wenecjanie, Rzymianie, Bizantyjczycy i Lombardyjczycy tworzą starożytną historię miasta, ale dopiero wiek trzynasty rozpoczyna ważny dla miasta okres.  Z tamtym czasem wiąże się postać Świętego Antoniego  i założenie słynnego uniwersytetu. W następnym wieku rozpoczyna się panowanie rodziny „Da Carrara” i do miasta przybywają tacy artyści jak Giotto czy Giusto de’ Menabuoi.. Później następują cztery wieki przynależności do Republiki Wenecji, 50 lat panowania austriackiego, aż w końcu w 1866 roku Padwa przyłączona zostaje do Włoch.

Dziś miasto to jest bardzo aktywne w sektorze usługowym. Jest także dumne ze swojej przeszłości i swoich wspaniałych zabytków, które otwiera przed każdym, kto tylko zechce je zwiedzić.

 PLACE PADWY

Place: “dei Signori” ” , “delle Erbe” i “della Frutta” są najważniejszymi placami w Padwie. Znajdują się blisko siebie i są otoczone ważnymi monumentami.
Palazzo della Ragione w pobliżu placów jest miejscem posiedzeń sądu padwańskiego. Fasada jest wzbogacona arkadami. Sala wewnątrz była największą w średniowiecznej Europie
Pałac della Ragione znajduje się pomiedzy Placem della Frutta a Placem delle Erbe. W tej pozycji jest oświetlony przez cały dzień.

KAPLICA SCROVENII

 Kaplica znana jest także jako “Kaplica Areny”, ponieważ została zbudowana na miejscu rzymskiego amfiteatru. Została ona zamówiona przez Enrico Scroveniego. Fasada jest prosta zaś wnętrze składa się z jednej nawy. Na wysokim ołtarzu znajdują się rzeźby Pisano. Za nimi znajduje się sarkofag Scroveniego. Ludzie odwiedzaja kaplicę w celu obejrzenia fresków Giotto, które zostały namalowane na początku XIV wieku i reprezentują innowacje w historii sztuki z powodu zastosowania perspektywy.

Freski opisujące żywoty Maryi i Jezusa składają się z 378 scen podzielonych w trzy równoległe sekwencje na ścianach. Kaplica została ostatnio odrestaurowana.

KOŚCIÓŁ ERIMITANI

Kościół Erimitani, który znajduje się koło kaplicy Scrovegni, został wybudowany w 1276 a w następnych wiekach dodano boczne kaplice. W XIV wieku  stał się jednym z najważniejszych w Padwie i był dekorowany przez najwspanialszych mistrzów działających w Padwie.

Na południowej stronie kościoła znajduje się piękne wejście z 15 wieku zaprojektowane przez Niccoló Baroncelliego. 

Obecnie w starym zakonie Eremitani mieści się Muzeum Narodowe i wewnątrz jest ważna galeria sztuki zawierające dzieła wykonane przez Giotto, Giorgione, i Paola Veronesi.

Kośćiół ma wspaniały drewniany sufit,  zawiera również dzieła Andrea Mantegna. Freski, które były w Kaplicy Ovetari (wykonne przez Mantegne) uległy zniszczeniu w czasie II wojny światowej i obecnie pozostały tylko nieliczne fragmenty.

BAZYLIKA ŚWIĘTEGO ANTONIEGO

Bazylika św. Antoniego jest największym budynkiem religijnym w Padwie.

Każdego roku przybywa do niej wielu turystów. Bazylika łączy w sobie wpływy wiele stylów: Romański, Gotycki i Bizantyjski. Bazylika św. Antoniego była z początku małym kościołem pod wezwaniem Świętej Marii Matki Boskiej, który został poświęcony  św. Antoniemu. Gdy Antoni zmarł pojawiła się potrzeba wybudowania większego kościoła. Prace zaczęły się w XII w. Nazwiska architektów są nieznane. Wnętrze jest piękne i  zawiera wiele prac sławnych artystów. 

PAŁAC “BO”

 Pałac był kiedyś starą oberżą, której symbolem była czaszka woła.  Od XVI wieku w tym miejscu znajduje się Uniwersytet ( jest to drugi najstarszy uniwersytet we Włoszech, powstał w 1222r.). Przed głównym wejściem znajdują się tablice z nazwiskami bogatych rodzin, z których pochodzili studenci. Wewnątrz budynku można podziwiać pierwszą na świecie (1594r) dużą aule gdzie przeprowadzano ćwiczenia z anatomii, i biurko Galileusza, który nauczał tu matematyki. 

KAWIARNIA  PEDROCCHI

 Kawiarnia została wybudowana w 1831 r. przez Tappelineiego dla Antoniego Pedrottiego . Kawiarnia składa się z różnych pokoi ( pierwszy pokój jest zielony, drugi czerowny, trzeci biały, nastepne to pokój: Moorisha, grecki, rzymski, renesansowy, barokowy oraz sala Rossiniego). Kawiarnia Pedrotti jest najbardziej znaną kawiarnią we Włoszech, jest to miejsce spotkań profesorów i studentów z uniwersytetu. Kawiarnia Pedrocchi nosiła też nazwę “ Kawiarnia bez drzwi” dlatego , że była otwarta przez całą dobę . Jest ona idealnym miejscem na spotkania muzyczne i artystyczne.

KATEDRA I CHRZCIELNICA

Katedra poświęcona Świętej Marii Assunta była projektowana przez wielu architektów, którzy uzywali różnych stylów. Była wiele razy przebudowywana ale obecnie budynek datuje się wstecz na czternasty wiek. Kaplica Dziewicy była zbudowana w końcu pietnastego wieku razem z Kaplicą „Najjaśniejszej”. Ma ona kształt krzyża łacińskiego i posiada wiele malowideł datowanych na siedemnasty wiek. 

Niedokończona fasada została zaprojektowana w 1730 roku przez G. Frigimelica. 

Wewnątrz katedry znajduje się 10 kaplic, Zakrystia (z wielkim kredensem zawierającym relikwie) i Kryptą. Chrzcielnica została zbudowana w 1260 roku. Sciany pokryte są freskami Giusta de’Menabuoi opisującymi Stary Testament i życie Chrystusa.

PRATO DELLA VALLE

 Prato della Valle jest jednym z największych placów Europy.

                 

 Wenecja 

Najpiękniejsze miasto na świecie, nawet w deszczowy dzień !

 PLAC ŚWIĘTEGO MARKA

 Plac św Marka jest jedynym prawdziwym placem w Wenecji. Był on scena kilku najważniejszych religijnych i politycznych wydarzeń w „Najjaśniejszej jak również centrum życia społecznego Wenecjan przez prawie tysiąclecie. 

Dawno temu plac ten był podzielony na dwie części przez rzekę „Rio Batario”.  Obecny kształt otrzymał w XII wieku z okazji spotkania papieża Aleksandra III i Imperatora Barbarossy. Został dobudowany mały plac, na którym znajdują się kolumny św. Marka i św. Torado. Obecna forma placu odzwierciedla pracę wielu słynnych architektów jak: Sansovino, Longhena, Scamozzi, Rizzo i Tirani. 

 

 Plac otoczony jest czteroma ważnymi symbolami:

  •  Bazylika jest symbolem religijnym

  • Pałac Ducale reprezentuje symbol polityczny

  • Prawo reprezentowane jest przez Prokuraturę

  • Symbolem kulturalnym jest „Biblioteka Marciana” z ponad milionem wolumenów. Jest to najważniejsza biblioteka we Włoszech

Innym punktem orientacyjnym jest Wieża Zegarowa, zbudowana w XVI wieku. 

Co się tyczy Wieży Dzwonicy Św. Marka, został on zbudowany w XII wieku. Wieża Dzwonnicy zawaliła się nagle 14 czerwca 1902 ale została odbudowana w 1912. Obecnie zwiedzający udają się na samą górę Wieży, skąd mogą podziwiać cudowną panoramę miasta.

MOSTY WENECKIE

 

MOST RIALTO

Most Rialto jest nie tylko najsłynniejszym, lecz również najstarszym mostem Wenecji. 

Posiada on trzy drogi dla pieszych z 24 sklepami. Oferuje wspaniały widok na Gran Canal. Był zaprojektowany przez Palladio i Sansovino lecz zbudowany został przez Antonio Da Ponte w 1592.

GONDOLA

Gondola należy do najsławniejszych łodzi na świecie. Składa się z 300 kawałków drewna i ozdób, obecnie jest koloru czarnego. Gondolę można zobaczyć tylko w Wenecji, pierwsze zbudowano w XVIII wieku. Teraz gondolierzy tworzą spółkę i przekazują zawód z ojca na syna. Noszą oni mundurki: koszule w biało-niebieskie paski, czarny garnitur i słomiany kapelusz. Często rozbawiają pasażerów  pieśnią gondolierów. Gondole mają szczególną ozdobę nazywaną “ferro” z 6 zębami, które mają przypominać 6 dzielnic miasta. 

 


 5. WIZYTA ROBOCZA W POLSCE - maj 2006 .

 JASŁO 

 Jasło leży ok.230m n.p.m. nad Wisłoką, w miejscu, gdzie uchodzą do niej Jasiołka i Ropa,. Pierwszą wzmiankę o mieście spotykamy w 1262 roku, w przywileju Bolesława Wstydliwego dla klasztoru w Koprzywnicy. Najstarsze Jasło ciągnęło się wzdłuż Jasiołki, głównie na lewym brzegu. Dzisiejsze miasto odbudowane jest od podstaw- po zniszczeniach dokonanych podczas II wojny światowej. Na wzgórzu zwanym Miejska Góra znajduje się  klasztor Wizytek, 0toczony jest on murem cegły. Na skraju południowym, w środku cmentarza zakonnego, znajduje się kapliczka adaptowana ze starej austriackiej prochowni. W centrum miasta jest park. Znajduje się tu pomnik Tadeusza Kościuszki z 1879 roku, grób Nieznanego Żołnierza z 1894 roku. Rynek otaczają jednopiętrowe kamieniczki odbudowane ze zniszczeń wojennych. Na środku Rynku w miniaturce parku stoi figurka św. Jana Nepomucena z 1770 roku. Wschodnią pierzeję Rynku zamyka nowoczesny gmach, postawiony na miejscu starego ratusza.W sąsiedztwie Rynku, w otoczeniu dorodnych lip, dębów i grochodrzewu jest kościół parafialny z XV w. Mury kościoła zachowały cechy stylu gotyckiego. Przed kościołem znajduje się dzwonnica z cegły, a na niej m.in. ocalały dzwon 'URBAN' z 1613 roku W dzielnicy Ulaszowice, ponad 100 lat temu, J. Łukasiewicz założył pierwszą w okolicy i największą w świecie rafinerię ropy naftowej

SPOTKANIE Z BURMISTRZEM JASŁA

W ostatnim dniu pobytu w Jaśle młodzież i nauczyciele spotkali się z burmistrzem miasta Jasło panem Andrzejem Czerneckim. Podkreślił on znaczenie i rolę projektów europejskich w rozwijaniu współpracy międzynarodowej na różnych szczeblach: kultury, nauki języków, historii, religii oraz gorąco zapraszał do ponownej wizyty w Jaśle. Zachęcał młodzież do podejmowania wspólnych działań oraz do rozwijania współpracy europejskiej. Burmistrz mówił o projekcie utworzenia miast partnerskich Jasło – Camposampiero

KONCERT MULTIKULTUROWY

Podczas wizyty roboczej we Włoszech, uczniowie i nauczyciele ze szkół partnerskich wymieniali się tradycyjnymi potrawami: W Jaśle wymienili się... muzyką!. W rzeczywistości wzięli udział w między narodowym koncercie, podczas którego wykonali piosenki w swoim ojczystym języku i polskim -języku goszczącego kraju.

SPOTKANIE Z DYREKTOREM POLSKIEJ SZKOŁY

Polacy Hiszpanie

 

 

Włosi Słowacy

 POLSKA JAKIEJ NIGDY NIE WIDZIAŁEŚ... PODKARPACIE 
 PRZEGLĄDAJĄC PODKARPACIE 

 BÓBRKA 

  Skansen - Muzeum Przemysłu Naftowego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce jest obiektem unikalnym w skali światowej. Na tym skrawku polskiej ziemi narodziła się gałąź przemysłu, która w II połowie XIX w. popchnęła świat w kierunku niebywałego dotąd rozwoju cywilizacyjnego. Podwaliny pod ten niespotykany rozwój dał Polak Ignacy Łukasiewicz, a Polska stała się kolebką przemysłu naftowego.

Zachowały się tam bowiem autentyczne obiekty i dokumenty - świadectwa historii rozwoju przemysłu naftowego od jego narodzin po dzień dzisiejszy. Na ok. 20 ha ogrodzonego obszaru rozlokowane są ekspozycje górnictwa naftowego, gazownictwa, przemysłu rafineryjnego i dystrybucji produktów naftowych. Znajdują się tu autentyczne obiekty zabytkowe, m.in. Dwa czynne szybiki naftowe (kopanki) "Franek" i "Janina", drewnianych budynków z XIX w. W odrestaurowanym budynku administracyjnym, zbudowanym przez I. Łukasiewicza, prezentowana jest jedna z  są największych w kraju kolekcji lamp naftowych.

 WODOSPAD „Przy Młynie" w IWLI 

Największy wodospad w Beskidzie Niskim. Ma dwa progi cztero- i dwumetrowy. Utworzył się na serii uskoków, dzięki czemu doskonale widoczny jest ciekawy przekrój geologiczny w samym progu jak i w zboczach doliny. Nazwa "Przy Młynie" pochodzi stąd, że ponad pół wieku temu wybudowano tu młyn, który zniszczony w czasie wojny.  W roku 2002 wodospad został uznany za pomnik przyrody nieożywionej.

 CERKIEW W CHYROWEJ 

 

Jedna z najciekawszych cerkwi na tym terenie p.w. Opieki Matki Boskiej.
Najstarszą jej częścią jest murowane prezbiterium, prawdopodobnie dawna kaplica z początku XVII w. Drewnianą nawę i babiniec z wieżą dobudowano w 1780 r. Wewnątrz piękny rokokowy ikonostas z XVII w. Z zabytkową ikoną Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Sporą ciekawostką było odnalezienie dzwonu zakopanego przez mieszkańców w 1939 roku, tuż przed wkroczeniem Niemców. Dzwon zakopany był na głębokości metra pod ziemią 

 PARK ETNOGRAFICZNY W SANOKU 

Najpiękniejsze muzeum na wolnym powietrzu w Europie .Położone na prawym brzegu Sanu u podnóża Gór Sanocko-Turczańskich .Pod względem ilości obiektów jest największym skansenem w Polsce. Zgromadzono ponad 100 obiektów budownictwa drewnianego

Na obszarze 38 ha prezentowana jest kultura polsko-ukraińskiego pogranicza we wschodniej części polskich Karpat. Poszczególne grupy etnograficzne (Bojkowie, Łemkowie, Pogórzanie i Dolinianie) posiadają oddzielne sektory ekspozycyjne znakomicie dostosowane do fizjografii terenu. Obok budynków mieszkalnych, mieszkalno-gospodarczych i gospodarczych, w Parku znajdują się również obiekty sakralne szkoła wiejska, zajazd, młyn wodny, wiatraki, kuźnie. 

Na terenie Parku Etnograficznego jest stała ekspozycja malarstwa ikonowego, zawiera ona ponad 200 ikon z różnych kościołów wschodnich.

 ZAMEK W  ŁAŃCUCIE 

W 1349 roku Kazimierz Wielki nadał prawa miejskie Łańcutowi. Pierwszym właścicielem miasta był Otton z Pilczy. Kolejnymi jego właścicielami byli Stadniccy, Lubomirscy i Potoccy. Herb miasta przedstawia św. Michała zabijającego smoka. 

Łańcucki zamek ten jest jedną z najpiękniejszych rezydencji arystokratycznych w Polsce. Słynie ze znakomitych wnętrz mieszkalnych oraz  niezwykle interesującej kolekcji pojazdów konnych. Zespół pałacowy otacza stary malowniczy park w stylu angielskim, w którym wznoszą się liczne pawilony i zabudowania gospodarcze ściśle niegdyś związane z codziennym życiem Łańcuckiej rezydencji. Do głównego korpusu zamku przylegają dobudówki. W jednej z nich po prawej stronie znajduje się oranżeria z ogrodem botanicznym, udostępniona zwiedzającym.

 

 ZAMEK W KRASICZYNIE 

To jeden z najpiękniejszych skarbów architektury renesansowo - manierystycznej w Polsce, należy również do najpiękniejszych zamków w Europie. Został zbudowany na przełomie XVI i XVII . Dwie ściany zamku zdobione są piękną ażurową attyką. W narożach znajdują się cztery okrągłe baszty - Boska, Papieska, Królewska i Szlachecka. Z dziedzińca zamkowego, okolonego arkadowymi podcieniami, podziwiać można niezwykle rzadko spotykane przepiękne sgraffitowe dekoracje przedstawiające sceny biblijne, medaliony z popiersiami cesarzy, wizerunki polskich królów oraz sceny myśliwskie.

Miejscem niezwykle pięknym, zadziwiającym bogactwem form i ilością zgromadzonych gatunków roślin jest park zamkowy otaczający zamek w Krasiczynie.
 Rodzina Sapiehów, która nabyła zamek w 1835 r. wprowadziła zwyczaj sadzenia dębów, gdy się urodził syn i lip, gdy się urodziła córka. Te okazałe, dostojne drzewa, liczące ponad 150 lat są dziś główną atrakcją parku i niezwykłą pamiątką po ostatnich właścicielach.
 Obok zamku, centralne miejsce w parku zajmuje staw górny otoczony promenadą i romantyczną naturalną polaną. Rozległy, romantyczny park i renesansowy zamek, idealnie wkomponowane w krajobraz Pogórza Przemyskiego.

 BIECZ 

Miasto Biecz ze względu na unikatowe walory architektoniczno-urbanistyczne jest perełką wśród miast Polski południowej. Liczne zabytki , skupione na stosunkowo niewielkiej przestrzeni w obrębie średniowiecznej zabudowy, ograniczonej murami obronnymi nadają miastu niepowtarzalny charakter. Jeden ze starszych budynków zawiera interesujące muzeum z eksponatami aptekarskimi.

Rynek – centralny punkt miasta, w kształcie prostokąta, był przystosowany do celów handlowych. Na jego środku usytuowany jest ratusz z przylegającą wieżą ratuszową- renesansowa wieża z 1569 r., zdobiona sgraffitem. Jest to najwyższa budowla miasta, liczy sobie 56 m. Na szczycie wieży, pod barokową kopułą znajduje się galeria widokowa. W podziemiach wieży zlokalizowane jest średniowieczne więzienie. Budynek wieńczy renesansowa attyka, liczne elementy dekoracyjne Dodatkowy walor to przylegająca do budynku średniowieczna baszta obronna. Obecnie kamienica jest oddziałem Muzeum Ziemi Bieckiej, z bogatą ekspozycją poświęconą aptekarstwu w historycznym rozwoju.

HUTY SZKLA

 Podczas spotkania we Włoszech zwiedziliśmy światowej sławy Wenecki zakład i sklep produkcji szkła artystycznego, ale również południowo- wschodnia Polska  posiada bardzo interesujące wyroby z hut szkła. Podczas naszej wizyty, oprócz zakładu w Tarnowcu , my widzieliśmy ciekawe i bardzo różne wzory ozdób choinkowych, w zakładzie „Dagmara” w Jaśle. 

       

 KRAKÓW 

  Przez ponad pięć i pół wieku, od 1040 do 1596 roku, stanowił Kraków siedzibę królów i stolicę państwa. Później zaś – gdy przestał już pełnić stołeczne funkcje – pozostawał ważnym dla całej Polski centrum nauki i kultury. A kolejne historyczne zawieruchy pozostawiały szczęśliwie w całości jego ogromne zasoby zabytkowe. 

Wpisane przez UNESCO na Listę Światowego Dziedzictwa historyczne centrum Krakowa - Stare Miasto z Wawelem, Kazimierzem i  Stradom – skupia najważniejsze pomniki polskiej historii, około 3 tys. zabytków architektury oraz muzea bez których nie sposób mówić o historii sztuki w Polsce. 

Stare Miasto zachowało średniowieczny układ urbanistyczny, tyle że dawne mury obronne zamieniły się w zielony pas zadrzewionych Plantów, a ich świadectwem pozostaje okazały Barbakan, Brama Floriańska , i trzy baszty. Centrum stanowi Rynek Główny, wytyczony w 1257 r., z którego czterech boków wychodzą po trzy ulice, krzyżując się potem niczym na szachownicy. To jeden z największych placów średniowiecznej Europy, otoczony zabytkowymi kamienicami i pałacami, w środku z XIV-wieczną Wieżą ratuszową i dwuszeregiem XIII-wiecznych kramów włączonych w renesansowy gmach Sukiennic. Ze strzelistej wieży kościoła Mariackiego, za którym rozciąga się Mały Rynek, jak przed wiekami sygnał trąbki obwieszcza co dnia południe, na cały Kraków i – za pośrednictwem radia – na cały kraj.

 Do zabytkowych pereł Starego Miasta należy m.in. Collegium Maius, mieszczące obecnie muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, którego tradycja sięga roku 1364. 

Nad Starym Miastem góruje Wzgórze Wawelskie z renesansowym zamkiem z dziedzińcem arkadowym, goszczącym Państwowe Zbiory Sztuki.Wnętrze zamku

zawiera kolekcje starego uzbrojenia, obrazy i słynne arrasy wykonane w Holandii pod koniec 16 wieku A w kryptach gotyckiej katedry spoczywają prochy wielu polskich królów.

Stradom do którego schodzi się z Wawelskiego Wzgórza stanowił od XIV wieku służebną osadę rzemieślniczą. Natomiast Kazimierz był dzielnicą Żydów krakowskich, sławnym w Polsce i Europie ośrodkiem żydowskiej religii, nauki i kultury. Zniszczony podczas II wojny i wyludniony przez Holocaust, podlega obecnie intensywnym pracom restauratorskim

 KOPALNIA SOLI - WIELICZKA

 Zabytkowa Kopalnia Soli w Wieliczce stanowi jedyny obiekt górniczy na świecie, czynny bez przerwy od średniowiecza do chwili obecnej. Jej oryginalne wyrobiska (chodniki, pochylnie, komory eksploatacyjne, jeziora, szyby, szybiki) o łącznej długości około 300 km usytuowano na 9 poziomach, sięgających do głębokości 327 m ilustrują wszystkie etapy rozwoju techniki górniczej w poszczególnych epokach historycznych.

w dniu 8 września 1978 na I Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO .Kopalnia Soli Wieliczka budziła zawsze bardzo duże zainteresowanie.

  

 

Już w wieku XIV jako zakład produkujący sól pokazywana była osobom uprzywilejowanym goszczącym na dworze królewskim, później jako rozległy podziemny labirynt korytarzy i komór podziwiana była ze względu na swój specyficzny urok i tajemniczość. Pod koniec XV wieku, jak na to wskazują przekazy historyczne rozpoczęły się pierwsze wyprawy turystyczne do kopalni. 

Na początku XX wieku przybywa dodatkowa atrakcja turystyczna - kaplica Bł. Kingi, której ściany ozdabiają wspaniałe płaskorzeźby przedstawiające sceny biblijne wykonane rękami górników rzeźbiarzy. Oświetlenie kaplicy stanowią żyrandole wykonane z soli kryształowej. Wymiary jej są równie imponujące jak piękno wystroju. Wysokość kaplicy wynosi 10 m, długość 54 m oraz szerokość 15 m. Kopalnia ma dziewięć poziomów do głębokości 327 m, około 300 km chodników i blisko 3 tys. komór Na piątym poziomie kopalni, 211 m pod ziemią, od czterdziestu lat funkcjonuje lat sanatorium. Leczy się w nim głównie choroby układu oddechowego i alergie

 OŚWIĘCIM 

Ludzie ludziom zgotowali ten los – napisała polska pisarka. Aby utrwalić to jako wieczne ostrzeżenie, na miejscu hitlerowskiego obozu zagłady utworzone zostało Państwowe Muzeum w Oświęcimiu-Brzezince. 

Konzentrationslager Auschwitz hitlerowcy założyli w kwietniu 1940 roku. Pod koniec II wojny światowej zajmował łącznie ponad 40 km kw. i był największym niemieckim obozem. 

 

  Oprócz więźniów z całej Polski zwożono doń ludzi 28 narodowości.. Najwyższy Trybunał Narodów przyjął, że w Auschwitz zginęło 2,8 mln ludzi.

 W Muzeum na terenie Oświęcimia w 10 spośród 28 baraków dla więźniów zorganizowano dokumentalne wystawy (m.in. hałda bucików po zamordowanych dzieciach, stosy protez, okularów itd.). Na dziedzińcu między blokami 11 (słynny „blok śmierci”) a 10 zachowała się „ściana straceń”, przy której mordowano więźniów strzałami w tył głowy

W Brzezince za główną bramą wartowniczą biegnie tor bocznicy kolejowej z rampą wyładowczą, gdzie dokonywano tzw. selekcji transportów. W miejscu gdzie tor się urywa, stoi monumentalny Pomnik Ofiar Faszyzmu, wzniesiony staraniem Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego. Zarówno w Oświęcimiu jak i Brzezince zabrania się wstępu dzieciom do lat 14.